بنایی که تا به این حد دارای هماهنگی و هارمونی نسبت به طبیعت اطراف خود باشد بسیار نایاب است. می توان گفت خانه آبشار یکی از بزرگترین هدایای الهی است که وسیله ذهن انسان در زمین خلق شده است. این بنای منحصر به فرد نه تنها توانسته آرامش جنگل، رود و صخره را حفظ نماید بلکه ساختار آن به گونه ای است که گویی شما را به شنیدن صداهای گوش نواز طبیعت دعوت می نماید. صداهایی چون آب، آبشار و باد. در واقع می توان گفت این بنا راهیست برای رسیدن به آرامش.
انتخاب متریال خاص و دید معمارانه منحصر به فرد است که به کیفیت مدل ها کمک می نماید. برای مثال می توان به جزییات ساختاری تحت تراس(بهار خواب) که با ظاهر معجر دقیق با شیب به سمت پایین و به سمت آب، پا میگذارد و آشپزخانه منحصر به فردی که به “ورودی اضافه شده از جاده “Walkway overdrive”و درب خروج متفاوت وکشت کننده های سقف و… اشاره نمود. همه این موارد علامت جمع عنصرهای منحصر بفردی دیگر از دیدی معمارانه و همچنین سهم این تکه آموزشی تفریحی، هنری و یکی از نمونههای شاخص معماری اقامتی در بستر طبیعی(جنگلی-کوهستانی) است.
قطعا یکی از مهمترین ویژگی های این بنا هماهنگی آن با محل ساختش میباشد. یعنی بر خلاف بناهای دیگر به جای اینکه یک عنصر اضافی در مکان ساختش باشد طوری ساخته شده است که گویی سالهاست جزئی از طبیعت اطرافش است.
اگر بخواهیم بیشتر از ویژگی های این بنا سخن بگوییم اولین چیزهایی که در نگاه اول به چشم می خورند را بیان می کنیم. یعنی کف ها و بامهای خانه آبشار به طور چشمگیری جلو آمده است. سطح شناور خانه آبشار طنین انداز جریان مسیل آبشار خواهد بود. اسکلت خانه به وسیله بتون مسلح اجرا شده است و ترکیبی مناسب به وسیله عناصر بصری از قبیل پلکان و دودکش با نمائی از سنگ و سطحی زبر، سبب شده تا صمیمیت بسیار زیادی به بنا بخشیده شود. با توجه به ویژگی هایی همچون کفها و سقفها که به صورت مستقلی به سمت خارج گسترش یافتهاند و عناصر قائم این جریان به سوی آسمان گسترش داده شدهاند و پنجرهها در گوشههای اتاق ملاقات میشوند که همین ویژگی سرچشمه کاهش فرسایش میباشد، می توان گفت هر جزئی از طرح تداعی کننده دید رایت از جعبهای منفجر شده میباشد. طراحی این بنا توسط رایت به گونه ای است که فضاهای داخلی در پیوستگی با دنیای خارج هستند که گویی فضاها و خانه در محیط طبیعی اطرافش حل شده اند. حتی رایت قصد داشت تا خانه را در زورق و برگی طلائی به وسیله تقلید از تغییر رنگ برگها بپوشاند تا به این شکل خانه آبشار را به تغییر فصل ها و عبور و مرور زمان متصل نماید.
ایت از همان مصالح مدرنیسم جهانی استفاده نمود. نوبت می رسد به تراس های خانه آبشار، در این مورد باید گفت که ایدهی تراسهای پیش آمده خیلی زود به ذهن رایت خطور کرد. بالکنها رنگی روشن دارند اما به دلیل نقش ساختاری از بالکنهای آلمانی و فرانسوی ضخیمترند. هر اتاق دارای یک تراس میباشد و در بیشتر قسمتها دارای فضای باز است که تا خارج از محدودهی دیوارهای خانه کشیده شده است. چرا که در طراحی آن سعی شده تا حد ممکن تعداد دیوارها کم و شفافیت در فضا رعایت شود. شیشه ها در سراسر بنا به صورت افقی پیچ شده و پیش آمدگیهای زیبا و شگرفی دارد. مصالحی که در کف ها، ورودی و تراسها به کار برده شده اند دارای پیوستگی هستند و محدودههای داخلی و خارجی بنا را با هم یک دست کرده است. پس قطعا بحث دکوراسیون و نورپردازی نیز بر عهده ی معمار بنا یعنی رایت بوده است.
با توجه به عقیده رایت مبنی بر (یک ساختمان باید جزیی از طبیعتی باشد که در آن واقع شده است). به خوبی می توان در خانه آبشار که مهمترین خانهی شخصی طراحی شده توسط فرانک لوید رایت در سال ۱۹۳۷ است، تاثیر این عقیده را مشاهده نمود. باز هم ویژگی هایی همچون ترکیب شدن این خانه با منظرههای بینظیر اطراف و شکل یافتن آن از عناصر سادهای همچون سنگهای طبیعت اطراف، بتون، شیشه و فولاد که به طور باورنکردنی با محیط خود همخوان شده است. ما را به یاد گفتهی معمار پروژه می اندازد مبنی بر اینکه (هیچ کس زیبایی خاص یک سایت “موقعیت ساخت بنا” را تا موقعی که من بنایی آنجا نسازم، درک نمیکند).
البته باید گفت که اکثر افراد در نگاه اول صفحات عریض بتونی خانه را با طبیعت و درختان اطراف، بیگانه می بینند. اما کافیست مقداری با دقت و هوشمندانه تر نگاه کنند تا به انتظام بین خانه و طبیعت که نتیجهی خلاقیت هنرمندانهی رایت است پی برند. به عبارت دیگر می توانند معلق بودن خانه بر روی آبشار و پایین ریختن آب از کنار دیوارهای سنگی آن را مشاهده نمایند. یا اینکه قرار گرفتن خانه به طرز ماهرانه ای بر روی صخره ی آبشار که چنان با طبیعت اطراف عجین شده که گویی جزیی از صخره بوده و به صورت ارگانیک، در طول سالیان دراز بوجود آمده است را ببینند. خانه آبشار در اطراف خود دیدی به سمت صخره ی آبشار و دید دیگری به سمت جنگل و درختان دارد.
طراحی داخلی خانه آبشار
معمار پروژه در طراحی داخلی نیز سعی کرده از مصالح طبیعی مانند سنگ، چوب و … استفاده نماید. ساکنان خانه و مهمانان می توانند به وسیله دریچهای شیشهای در کف پذیرائی شاهد طنین جریان آب مسیل آبشار باشند. در خانه آبشار هیچ دیواری دید را قطع نخواهد کرد. خانه جنگل را از دید خذف نکرده است بلکه آنها تنه درختها را بوسیله برشهایی در تراس و کشت کنندههای سقفی نگاه خواهند داشت در نتیجه دید به سمت خارج از خانه همیشه باز می ماند. در داخل خانه منظره جنگل در پنجره ها قاب می شود، طلوع آفتاب از میان طاقهای بتنی که زورق رنگ طلائی تیره هستند به چشم می خورد که به وسیله سنگهای طبیعی اطراف در لایه های افقی وعمودی بر نما هستند. همین سنگ ها، ستون ها و لوله بخاری بلند، گرما دهنده را تشکیل می دهد و خانه در مسیری ساخته شده است که بیانگر بافت و ساختارش باشد.